Al heel lang wilde ik (en zoonlief -onder invloed van mama weliswaar) een hondje. Zoooo graag. Maar manlief ging maar niet overstag. Die zag allerlei beren op de weg. Een hond brengt alleen maar verplichtingen met zich mee. En de kosten! Verschrikkelijk, om daar je geld aan te moeten verspillen. En het uitlaten! Door weer en wind. Wat manlief natuurlijk moet doen als het regent. Nou, daar trapte die echt niet in. Enzovoorts enzovoorts. Al mijn argumenten, hoeveel liefde je ervan krijgt, hoe goed het is voor onze (lees: mijn) beweging en dus ook goed voor de lijn, hoe goed het is voor kinderen, dat er genoeg mensen zijn die graag voor hem zouden oppassen als we een keer weg willen, werden allemaal van tafel geveegd.
Maar... de aanhouder wint.. dat zie je maar weer. Want manlief ging overstag. Toen mama (niet eerlijk natuurlijk maar een kat in het nauw maakt rare sprongen!) zoonlief in zijn oor fluisterde dat hij papa om een hondje moest vragen, is mijn allerliefste man overstag gegaan. Ik denk dat de smekende ogen van zijn zoon en daarbij ook nog die van vrouwlief hem te veel zijn geworden. Binnen een paar dagen hadden we een puppy in huis. En het grappige is dat manlief al helemaal verknocht is aan Pip (ja zo heettie) en Pip beschouwt manlief helemaal als zijn baas. Op dit moment ligt Pip heerlijk met zijn kop op de voet van mijn man (misschien vind tie ze lekker ruiken??!), hoe lief is dat.
For a very long time I (and my darling son -influenced by his mama I have to admit) desired to adopt a puppy-dog. Soooo bad. But hubby-dear did not see it happen. He only saw 'bears on the road'. All them awful duties a dog brings along. And the costs, consider the costs! Terrible, to waste your money on something like that. And all the walking you have to do! Rain or shine. What hubby will have to do when it rains! Well, he was not going to do it! And so on and so on... All my arguments, -the love you receive, how good it is for us (read: me) to do the walking and therefor also good for the diet, how good it is for children, that there would be plenty of people who would be very willing to 'babysit' the dog if we would go away- where swept away from the table. But finally.... hubby gave in. When mama (very unfair but I was in the depths of despair!) whispered in son's ear to go ask daddy for a doggy, my darling husband gave in. I think the begging eyes of both his son and wife became too much for him. Within a few days we had a puppy in the house. The funny thing is that hubby is totally crazy about Pip (yes, that's his name. Pippin-officially), and Pip totally sees hubby as the boss. At this very moment Pip is lying super comfortable with his head on my husband's feet. (He must love the smell??!) How sweet!
Want een wondere wereld om te ontdekken!
What a wonderful world to explore!
We genieten volop van onze Pip! Het is best druk de eerste weken maar zo ontzettend leuk. Ook Job, onze zoon van drie is helemaal gek op Pip. Ze spelen samen buiten en we wandelen elke dag heerlijk in onze laarzen door de modder (hond en zoonlief dan) in het bos.
We enjoy our Pip totally! It is rather busy the first weeks but so worth it and so much fun. Also Job, our three-year-old son adores him. They play a lot outside and everyday we walk with our boots on through mud (dog and son) in the park.
Liefs,
Liesbeth
.jpg)